Polaroid

Gedurende de tweede helft van de twintigste eeuw was Polaroid een vaak voorkomend fotografisch type. Instant fotografie en Polaroid in het bijzonder danken hun populariteit aan het feit dat ze de mogelijkheid bieden zeer snel gebruiksklare foto's te maken. Instant foto's zijn echter niet ontworpen om op lange termijn te worden bewaard. Digitalisering kan een oplossing vormen voor dit probleem.

   M. VANDERMAESEN, Digitaal beeldarchief. Case: digitaliseren van polaroid foto's, Stadsarchief 
   Antwerpen, Antwerpen, 2005. [1]

Wat?

Polaroid werd uitgevonden in de jaren '40 uitgevonden door Erwin H. Land en vanaf 1948 op commerciële basis verspreid. Het doel was het vereenvoudigen van het tijdronvende en complexe fotografische ontwikkelproces. De film die Land uitvond had de opmerkelijke eigenschap om zichzelf na belichting te ontwikkelen en fixeren. Na een paar minuten beschikt de fotograaf over een gebruiksklaar exemplaar.

Doorheen de jaren evolueerde Polaroid en instantfotografie verder tot een gebruiksvriendelijk massaproduct. Dat leidt tot het bestaan van verschillende types van instantfilm. De twee hoofdtypes zijn peel-apart film en self-developing film. Peel-apart film werd vooral in de begindagen gebruikt. In 1972 werd de self-developing film geïntroduceerd.

De mix van chemicaliën in een instant foto is echter fragiel. Onder invloed van de omstandigheden waarin een instant foto wordt bewaard kunnen er beschadigingen optreden. De emulsie kan breken en schilferen of er treden allerlei kleurveranderingen op. Vooral self-developing film is zeer fragiel. In het slechtste geval gaat het beeld verloren.

Meer info: Wikipedia

Digitalisering

   cDAVID raadt aan om polaroid foto's in te scannen met het oog op substitutie. Het origineel 
   wordt na digitalisering geconserveerd en niet meer ter raadpleging vrijgegeving. Eventueel kan 
   men overwegen om het origineel te vernietigen wanneer blijkt dat verdere bewaring geen zin meer
   heeft. Probeer daarom een voldoende waarheidsgetrouwe digitale kopie te maken.

Enkele aandachtspunten vooraleer je begint met digitaliseren:

• Polaroids kan men gemakkelijk scannen met een flatbed scanner. Bij self-developing film is het mogelijk dat onder het polyester doorkijkvenster de emulsie los is gekomen. In dit geval is het beter om een digitale camera te gebruiken.
• Tenzij er op de witte marge van een self-developing film betekenisvolle informatie staat, hoeft de rand niet mee te worden opgenomen in de digitale kopie. Met beeldbewerkingsoftware kan die rand digitaal worden weggelaten (cropping).
• Vermijd het aanraken van het polyester doorkijkvenster van self-developing film. Vingerafdrukken zijn ook op het digitale beeld zichtbaar. Verwijder stof met een zachte, droge doek. Stof is eveneens duidelijk zichtbaar op de digitale kopie. Vermijd het gebruik van schoonmaakmiddelen of water.
• Overweeg of foto’s die opgeplakt of op een andere wijze vastgehecht zijn in fotoalbums, kartonnen achtergronden of papieren documenten (formulieren), losgemaakt kunnen of moeten worden. Dit hangt af van het belang en de aard van de gegevens die dergelijke dragende documenten bevat.
• Stel de polaroidopnamen zo min mogelijk bloot aan direct licht. Verpak ze na het digitaliseren zo snel mogelijk in een geschikte zuurvrije verpakking.
• Stel de scanner goed in: extra stress veroorzaakt door een tweede scan omdat de eerste niet voldeed moet worden vermeden.
• Sommige scanners zijn uitgerust met een feeder zodat verscheidene documenten automatisch en sequentieel kunnen worden gescand. Gebruik deze echter niet. De kans bestaat dat de foto’s worden beschadigd.

De archiefkopie

      * Resolutie: 300 à 400 dpi
      * Bitdiepte: 8 bits (grijswaarden) of 24 bits (kleur)
      * Kleur: Stel de scanner zo in dat het correcte ICC profiel wordt gebruikt om te scannen. 
        Bewaar de afbeelding via fotobewerkingssoftware in het sRGB IEC61966: 2-1 kleurenprofiel.
      * Bestandsformaat: Uncompressed Baseline TIFF v6.0

Noot: voor veiligheidskopieën worden dezelfde instellingen gehanteerd

Afgeleide kopieën

      Afgeleide kopieën worden gemaakt op basis van de archiefkopie. De keuze van het bestandsformaat,
      de resolutie, etc. hangt af van het uiteindelijke gebruik van de afgeleide kopie.